مهر گستر

دلايل زيادي وجود دارد كه چرا فردي شروع به مصرف مواد مي كند، از كنجكاوي و فشار همسالان گرفته تا ديدن اعضاي خانواده در مصرف مواد و تلاش براي كنار آمدن با احساسات دشوار. براي برخي افراد، سوء مصرف مواد مخدر منجر به اعتياد مي شود. هنگامي كه اين اتفاق مي افتد، دريافت و استفاده از مواد مخدر به يك فعاليت فراگير تبديل مي شود كه مي تواند بر سلامت جسمي و رواني تأثير بگذارد.
چه افرادي ممكن است تحت تاثير واقع شوند؟ از آنجايي كه بدن و مغز هر فرد متفاوت است، واكنش هر فرد به مواد مخدر متفاوت است. با اين حال، عواملي وجود دارند كه مي توانند شانس شما را براي معتاد شدن افزايش دهند. اين شامل: سابقه خانوادگي: ژنتيك نقش مهمي در اعتياد دارد. اگر والدين يا خواهر و برادرهاي شما مشكلات اعتياد دارند، احتمالاً بيشتر مستعد اعتياد خواهيد بود.مصرف مواد مخدر در سنين پايين: از آنجايي كه مغز ما در جواني هنوز در حال رشد است، مصرف مواد مخدر در سنين پايين مي تواند تاثير زيادي داشته باشد و ممكن است احتمال اعتياد در سنين بالا را افزايش دهد.شرايط سلامت رواني موجود: اگر در حال حاضر با يك بيماري رواني مانند افسردگي يا اضطراب دست و پنجه نرم مي كنيد، ممكن است بيشتر مستعد روي آوردن به مصرف مواد مخدر براي احساس بهتر باشيد. اين مي تواند به يك مكانيسم مقابله اي ناسالم تبديل شود و منجر به اعتياد شود.مشكلات روابط: اگر با يك زندگي خانوادگي مشكل بزرگ شده ايد و سيستم حمايتي قوي نداريد، ممكن است بيشتر به مواد مخدر معتاد شويد.تروما: تجربه تروما مي تواند افراد را به سمت استفاده از مواد مخدر به عنوان راهي براي مقابله سوق دهد. اگر ضربه روحي را تجربه كرده ايد و مستعد اعتياد هستيد، ممكن است به ويژه آسيب پذير باشيد.
چگونه مواد مخدر بر مغز تأثير مي‌گذارد مغز ما به شما انگيزه مي‌دهد تا تجربياتي را تكرار كنيد كه برايتان لذت‌بخش است. مواد مخدر مي توانند بسيار اعتيادآور باشند زيرا سيستم پاداش مغز را هدف قرار مي دهند. هنگامي كه آنها را مصرف مي كنيد، مغز شما پر از دوپامين (هورمون احساس خوب) مي شود كه باعث ايجاد احساس لذت شديد مي شود.اين باعث مي شود كه بخواهيد دوباره دارو را براي تكرار تجربه مصرف كنيد. همانطور كه به اين كار ادامه مي دهيد، مغز شما به ترشح دوپامين اضافي عادت مي كند، به اين معني كه براي بازسازي آن احساس «بالا» به مقدار بيشتري نياز داريد. ساير فعاليت‌هايي كه ممكن است قبلاً از آنها لذت مي‌برديد، مانند معاشرت يا يك سرگرمي خاص، ممكن است اكنون در مقايسه با آن‌ها لذت كمتري داشته باشيد. بنابراين، وقتي روي فعاليتي تمركز مي كنيد كه بيشترين لذت را به شما مي دهد - مصرف مواد مخدر - مي توانيد از آن فعاليت ها كناره گيري كنيد.سوء مصرف طولاني مدت مواد مخدر مي تواند تغييراتي در مغز شما ايجاد كند كه مي تواند بر قضاوت، توانايي هاي تصميم گيري، توانايي يادگيري و حتي حافظه شما تأثير بگذارد. اين تغييرات مي‌تواند باعث شود كه دوباره دارو را مصرف كنيد، حتي اگر بدانيد كه براي سلامتي شما مضر است.
علائم اعتياد به مواد مخدر در بسياري از موارد اعتياد، پذيرش مشكل اولين قدم است. تشخيص اينكه آيا معتاد هستيد يا نه، ممكن است دشوار باشد، به خصوص اگر براي مدت طولاني از مواد مخدر استفاده نكرده باشيد. در زير علائمي وجود دارد كه بايد مراقب آنها باشيد كه مي تواند نشان دهد شما معتاد هستيد.شما ميل به مصرف دارو را هر روز يا چند بار در روز احساس مي كنيد. شما دارو را بيش از آنچه مي خواهيد و براي مدت طولاني تر از آنچه مي خواهيد مصرف مي كنيد. حتي اگر ببينيد كه اين دارو بر زندگي كاري و/يا روابط شما تأثير مي گذارد، به مصرف دارو ادامه مي دهيد. متوجه مي شويد كه زمان بيشتري را به تنهايي سپري مي كنيد. شما به اطرافيان خود دروغ مي گوييد، دزدي مي كنيد يا كارهاي خطرناك انجام مي دهيد تا مواد مخدر بيشتر. آن را دريافت كنيد. وقتي سعي مي كنيد مصرف مواد مخدر را ترك كنيد، احساس بيماري مي كنيد. شما بيشتر وقت خود را به فكر مواد مخدر مي گذرانيد – دريافت آنها، استفاده از آنها يا بهبودي از آنها.

https://alosalammoshavere.com/%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%AF/

روان درماني چگونه به بهبودي افراد از افسردگي كمك مي كند؟
طبق گزارش موسسه ملي سلامت روان، حدود 17 ميليون بزرگسال آمريكايي در طول هر دوره يك ساله از افسردگي رنج مي برند. بسياري حتي نمي دانند كه داراي بيماري هستند كه مي توان آن را بسيار موثر درمان كرد. اين برگه پرسش و پاسخ درباره افسردگي با تمركز بر روش‌هايي كه روان‌درماني مي‌تواند به يك فرد افسرده كمك كند، بحث مي‌كند.
افسردگي با غم و اندوه گاه به گاه چه تفاوتي دارد؟
همه گاهي اوقات احساس غمگيني يا "آبي" مي كنند. اكثر مردم بخاطر تجارب ناراحت كننده زندگي مانند يك بيماري بزرگ، از دست دادن شغل، مرگ در خانواده يا طلاق غمگين هستند. اين احساس غم و اندوه به مرور زمان به خودي خود شدت كمتري پيدا مي كند.
افسردگي زماني رخ مي دهد كه احساس غم و نااميدي شديد حداقل دو هفته يا بيشتر طول بكشد و در فعاليت هاي روزمره زندگي مانند كار يا حتي خوردن و خواب اختلال ايجاد كند. افراد افسرده معمولاً احساس درماندگي و نااميدي مي كنند و خود را به خاطر داشتن اين احساسات سرزنش مي كنند. برخي ممكن است به مرگ يا خودكشي فكر كرده باشند.
افرادي كه افسرده هستند ممكن است احساس خستگي و فرسودگي كنند و به طور كلي در برخي از فعاليت هاي روزمره شركت نكنند. آنها ممكن است از خانواده و دوستان كناره گيري كنند.
چه چيزي باعث افسردگي مي شود؟
تغييرات در شيمي بدن بر خلق و خو و فرآيندهاي فكري تأثير مي گذارد و عوامل بيولوژيكي در برخي موارد افسردگي نقش دارند. علاوه بر اين، بيماري هاي مزمن و جدي مانند بيماري قلبي يا سرطان ممكن است با افسردگي مرتبط باشند. با اين حال، براي بسياري از افراد، افسردگي در درجه اول نشان مي دهد كه برخي از جنبه هاي ذهني و عاطفي زندگي يك فرد از تعادل خارج شده است.
تغييرات عمده و عوامل استرس زاي زندگي مانند مرگ يكي از عزيزان يا از دست دادن شغل مي تواند به افسردگي كمك كند. عوامل ظريف ديگري كه منجر به از دست دادن هويت يا عزت نفس مي شود نيز ممكن است نقش داشته باشند. علل افسردگي هميشه بلافاصله آشكار نمي شوند، بنابراين اين اختلال نياز به ارزيابي و تشخيص دقيق توسط يك متخصص مراقبت هاي بهداشت روان آموزش ديده دارد.
گاهي اوقات شرايط دخيل در افسردگي شرايطي است كه فرد كنترل كمي بر آنها دارد يا اصلاً كنترل ندارد. با اين حال، مواقع ديگر، افسردگي زماني اتفاق مي‌افتد كه افراد متوجه نمي‌شوند كه واقعاً انتخاب‌هايي دارند و مي‌توانند در زندگي خود تغييراتي ايجاد كنند.
آيا افسردگي با موفقيت قابل درمان است؟
كاملا. افسردگي زماني به شدت قابل درمان است كه فرد مراقبت مناسبي دريافت كند. روانشناسان ارائه دهندگان سلامت روان داراي مجوز و آموزش عالي هستند كه سال ها تجربه مطالعه افسردگي و كمك به بيماران را براي بهبودي از آن دارند.
هنوز هم انگ يا بي ميلي در ارتباط با كمك گرفتن براي مشكلات عاطفي و رواني، از جمله افسردگي وجود دارد. متأسفانه، احساس افسردگي اغلب به عنوان نشانه اي از ضعف در نظر گرفته مي شود، نه نشانه اي از عدم تعادل چيزي. واقعيت اين است كه افراد مبتلا به افسردگي نمي توانند به سادگي «از آن خارج شوند» و به تنهايي احساس بهتري داشته باشند.
افراد مبتلا به افسردگي كه به دنبال كمك نيستند بيهوده رنج مي برند. احساسات و نگراني هاي بيان نشده، همراه با احساس انزوا، مي تواند افسردگي را بدتر كند. اهميت به دست آوردن مراقبت هاي بهداشتي حرفه اي با كيفيت را نمي توان بيش از حد مورد تاكيد قرار داد.
روان درماني چگونه به بهبودي افراد از افسردگي كمك مي كند؟
روش هاي مختلفي براي مشاوره افسردگي وجود دارد، از جمله روش هاي شناختي-رفتاري، بين فردي، روان پويايي و انواع ديگر «گفتگودرماني» كه به بهبودي افراد افسرده كمك مي كند. روان درماني به افراد اين فرصت را مي دهد تا عوامل موثر در افسردگي خود را شناسايي كرده و به طور موثر با علل رواني، رفتاري، بين فردي و موقعيتي مقابله كنند. درمانگران ماهر، مانند روانشناسان داراي مجوز، مي توانند با افراد افسرده كار كنند تا:
مشكلات زندگي كه به افسردگي آنها كمك مي كند را شناسايي كنيد و به آنها كمك كنيد تا بفهمند كدام جنبه از آن مشكلات را مي توانند حل يا بهبود بخشند. يك درمانگر آموزش ديده مي تواند به بيماران افسرده كمك كند تا گزينه هاي آينده را شناسايي كرده و اهداف واقع بينانه اي را تعيين كنند كه آنها را قادر مي سازد بهزيستي ذهني و عاطفي خود را افزايش دهند. درمانگران همچنين به افراد كمك مي‌كنند تا در صورتي كه در گذشته افسرده بوده‌اند، با موفقيت با احساسات مشابه مقابله كنند.
الگوهاي تفكر منفي يا تحريف شده را كه به احساس نااميدي و درماندگي همراه با افسردگي كمك مي كند، شناسايي كنيد. براي مثال، افراد افسرده ممكن است تمايل به تعميم بيش از حد داشته باشند، يعني موقعيت‌ها را «هميشه» يا «هرگز» در نظر بگيرند. آنها همچنين ممكن است رويدادها را شخصاً در نظر بگيرند. يك درمانگر آموزش ديده و شايسته مي تواند به پرورش ديدگاه مثبت تري نسبت به زندگي كمك كند.
ساير افكار و رفتارهاي آموخته شده را كه باعث ايجاد مشكلات و افسردگي مي شوند، كشف كنيد. به عنوان مثال، درمانگران مي توانند به افراد افسرده كمك كنند تا الگوهاي تعامل با ساير افراد را كه به افسردگي آنها كمك مي كند، درك كرده و بهبود بخشند.
به افراد كمك كنيد تا حس كنترل و شادي را در زندگي به دست آورند. روان درماني به افراد كمك مي كند تا انتخاب ها را ببينند و به تدريج فعاليت هاي لذت بخش و رضايت بخش را در زندگي خود بگنجانند.
داشتن يك دوره افسردگي، خطر ابتلا به يك دوره ديگر را به شدت افزايش مي دهد. شواهدي وجود دارد مبني بر اينكه روان درماني مداوم ممكن است شانس دوره هاي بعدي را كاهش دهد يا شدت آنها را كاهش دهد. از طريق درمان، افراد مي توانند مهارت هايي را بياموزند تا از رنج هاي غيرضروري از حملات بعدي افسردگي جلوگيري كنند.
درمانگران چه راه هاي ديگري به افراد افسرده و عزيزانشان كمك مي كنند؟
حمايت و مشاركت خانواده و دوستان مي تواند نقش مهمي در كمك به يك فرد افسرده داشته باشد. افراد در "سيستم حمايت" مي توانند با تشويق يك عزيز افسرده به دنبال درمان و تمرين تكنيك هاي مقابله و مهارت هاي حل مسئله كه از طريق روان درماني آموخته اند، كمك كنند.
زندگي با يك فرد افسرده مي تواند براي اعضاي خانواده و دوستان بسيار سخت و استرس زا باشد. درد ناشي از ديدن افسردگي يكي از عزيزان مي تواند باعث احساس درماندگي و از دست دادن شود. خانواده درماني يا زناشويي ممكن است در كنار هم قرار دادن همه افراد مبتلا به افسردگي و كمك به يادگيري روش‌هاي مؤثر براي كنار آمدن با يكديگر مفيد باشد. اين نوع روان درماني همچنين مي تواند فرصتي عالي براي افرادي كه خود هرگز افسردگي را تجربه نكرده اند فراهم كند تا بيشتر در مورد آن بياموزند و راه هاي سازنده اي براي حمايت از عزيزان مبتلا به افسردگي شناسايي كنند.
آيا داروها در درمان افسردگي مفيد هستند؟
داروها مي توانند در كاهش علائم افسردگي در برخي افراد به خصوص در موارد افسردگي متوسط ​​تا شديد بسيار مفيد باشند. برخي از ارائه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي كه افسردگي را درمان مي كنند ممكن است از تركيبي از روان درماني و دارو استفاده كنند. با توجه به عوارض جانبي، هرگونه استفاده از دارو نياز به نظارت دقيق توسط پزشك تجويز كننده دارد.
برخي از افراد افسرده ممكن است روان درماني را به دارو ترجيح دهند، به خصوص اگر افسردگي آنها شديد نباشد. با انجام يك ارزيابي كامل، يك متخصص بهداشت روان داراي مجوز و آموزش ديده مي‌تواند به ارائه توصيه‌هايي در مورد يك دوره درمان مؤثر براي افسردگي افراد كمك كند.
افسردگي مي تواند به طور جدي توانايي فرد براي عملكرد در موقعيت هاي روزمره را مختل كند. اما چشم انداز بهبودي براي افراد افسرده كه به دنبال مراقبت هاي حرفه اي مناسب هستند، خوب است. با همكاري با يك درمانگر با تجربه، كساني كه از افسردگي رنج مي برند مي توانند به كنترل مجدد زندگي خود كمك كنند.